Σήμερα περιηγούμαστε στην έδρα του αρχαιότερου πολιτιστικού συλλόγου της Αθήνας, του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός», που από την ίδρυσή του διαδραμάτισε σημαντικότατο ρόλο στην πνευματική ζωή της χώρας.
Το εντυπωσιακό μέγαρο του Συλλόγου βρίσκεται στην πλατεία Καρύτση, εκεί ακριβώς που χτυπά η καρδιά της πόλης. Μπαίνοντας στο κτήριο συνάντησα την εντυπωσιακή σκάλα που με οδήγησε στο φουαγιέ του «Παρνασσού». Την προσοχή μου «έκλεψε» αμέσως ο πίνακας με τους ποιητές-μέλη του συλλόγου. Το έργο φιλοτεχνήθηκε το 1919 από τον Γεώργιο Ροϊλό και απεικονίζει τους Γ. Στρατήγη, Γ. Δροσίνη, Ι. Πολέμη, Κ. Παλαμά, Γ. Σουρή και Α. Προβελέγγιο.
Ο χώρος του φουαγιέ με τα παλιά έπιπλα και τα πορτρέτα δεκάδων σημαντικών προσωπικοτήτων στους τοίχους παραπέμπει τον επισκέπτη σε μια άλλη εποχή. Τον ταξιδεύει στο 1865, την χρονιά που τα τέσσερα παιδιά του νομισματολόγου και εκδότη Παύλου Λάμπρου οραματίστηκαν την ίδρυση μιας «Ακαδημίας», που στόχο είχε να δράσει για την κοινή ωφέλεια και πρόοδο του λαού. Το 1868 ο Φιλολογικός Σύλλογος «Παρνασσός», παίρνοντας το όνομά του από το όρος των Μουσών, έγινε πραγματικότητα. Ο πυρήνας του εγκαταστάθηκε αρχικά επί της οδού Σίνα, για να μεταφερθεί κατόπιν στην οδό Ρόμβης μέχρι τη στιγμή που ο Παρνασσός, 25 ακριβώς χρόνια από την ίδρυσή του, στις 28 Μαΐου 1890, απέκτησε το ιδιόκτητο μέγαρο επί της πλατείας Αγ. Γεωργίου Καρύτση.
Συνέχισα την περιήγησή μου με μια ματιά από ψηλά στην αίθουσα τελετών με την επιβλητική αρχιτεκτονική και την τέλεια ακουστική. Είναι συγκινητικό να συνειδητοποιείς ότι στους ίδιους χώρους κινούνταν κάποτε επιφανείς προσωπικότητες από τους επιστημονικούς, καλλιτεχνικούς, αλλά και πολιτικούς κύκλους της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Τελευταίος σταθμός μου, η βιβλιοθήκη στο ισόγειο του κτηρίου, η οποία απαριθμεί τουλάχιστον 60.000 τόμους, εφημερίδες, περιοδικά, αρχειακό υλικό, κ.α. Ανάμεσα στην πλούσια συλλογή ξεχωρίζουν σπάνια και εξαντλημένα βιβλία, αλλά και όλοι οι τόμοι του περιοδικού του Φιλολογικού Συλλόγου από το 1877 έως σήμερα.
Σταυρούλα Παπαβασιλείου
